احساس خستگي مي تواند دلايل بسياري داشته باشد كه از جمله آنها, يك نواختى زندگى، كار مستمر بدون تفريح و بدون تنوع در نوع فعاليت هاى روزمره, نداشتن هدفهاي روشن وكم توجهي به معنويات است. بنابراين قبل از پرداختن به هرنوع راهكاري بايد دلايل اين نوع خستگي روشن شود چنانچه خود نيز اشاره كرده ايد، يك برنامه ريزى مناسب براى نيازهاى خود تنظيم نماييم منوط و مشروط به تحقق موارد ذيل است: 1. تعيين هدف. هدف ها دو قسمند. گاهي کلي اند مثل رضاي خدا، خدمت به مردم، بالا رفتن سطح آگاهي و امثال آن و گاهي جزئي اند مثل تخصص در يک رشته خاص مثل حساب داري، مطالعه يک کتاب، نوشتن مقاله يا امثال آن. لازم است هر دو هدف را مشخص کنيم؛ يعني همان طور که يک هدف کلي در نظر داريم، اهداف جزئي را هم دقيقا مشخص کنيم و آن را محور فعاليت هايمان قرار دهيم. 2. تشخيص نيازها وکاستي ها و نواقص احتمالي. بايد خواست ها و احتياجات اساسى خود را در آن زمينه به خصوص روشن كنيم. به عنوان مثال: در يك مقطع مشخص، چه درسى را نياز داريم بياموزيم تا تسلط بر آنها پيدا كنيم. 3. فرصت ها و اوقاتى كه بايد صرف تحقق اهداف برنامه شود، چه ميزانى است؟ 4. چه روشى مطلوب ترين شيوه براى دست يابى به اهداف مورد نظر مى باشد. 5. در مرحله اجرا نيازمند به چه ابزار و كاربرد چه وسايلى هستيم؟ 6. پس از اجرا به ارزيابى فعاليت هاى انجام شده مى پردازيم تا ميزان دسترسى به اهداف مشخص شود و ميزان عدم موفقيت در رسيدن به برنامه را نيز معلوم نماييم. اين مرحله كه تحت عنوان بازخورد(فيدبك) ناميده مى شود، فرصتى به ما مى بخشد تا بتوانيم عوامل ناكامى احتمالى را نيز بشناسيم و از بروز مجدد آن در برنامه مورد نظر پيشگيرى نماييم. از آفات برنامه ريزى، فقدان تلاش و پشتكار در دستيابى به هدف برنامه است. و شايد در ابتداى فعاليت به همه موارد مورد نظر دست نيافته و دلسرد شويم و از ادامه راه باز بمانيم. و بي ترديد عمل به برنامه، مستلزم چشم پوشى از برخى فرصت هاى فراغت، سرگرمى ها و تفريحات مى باشد، در اين صورت بايد خود را سازگار با برنامه مى نماييم تا بتوانيم به نتيجه مطلوبى دست يابيم. ممكن است در ابتدا، برنامه ريزى با كندى مواجه شود ولى در جريان عمل به برنامه به آن عادت مى كنيم و به مرور زمان جزء شخصيت ما مى شود. برنامه ريزى علاوه بر صرفه جويى در وقت و فرصت هاى زندگى، موجب مى شود تا خود را و نيازهايمان را بهتر و بيشتر بشناسيم. لازمه برنامه ريزى موفق، انعطاف پذيرى در عمل به برنامه است و نيز نگاه واقع بينانه به كاستى ها و ضعف هاى موجود در زمينه اى است كه برنامه تنظيم مى كنيم. برنامه ريزى تفكر ما را نسبت به زندگى شكل مى دهد و تفكّر منسجم منتهي به عمل در زندگى ايجاد مي کند. به منظور داشتن يك برنامه منظم، لازم است جدولى تهيه نماييد و ساعات شبانه روز و ايام هفته را (به ترتيب در ستون افقى و عمودى) يادداشت كرده و براى هر ساعتى در هر روز از ايام هفته كار و برنامه مناسب را در آن يادداشت نماييد. مثلاً چه ساعتى از خواب بيدار شويد؟ ساعتى را به نماز و نرمش و صرف صبحانه و ديگر كارها اختصاص دهيد، ساعات درس و كلاس و مطالعه و استراحت و نظافت و... را نيز دقيقا در جدول بنويسيد و خود را موظف كنيد طبق جدول تهيه شده كه متناسب با توانايى هاى خودتان است عمل نماييد. در اين مسير نياز به يك عزم و اراده جدى هست كه انشاءالله در شما وجود دارد وچنانچه خستگي مورد اشاره علاوه بر برنامه ريزي احتمالات ديگري باشد كه در بالا اشاره شد توصيه مي شود ,در صورت امكان، گهگاهى به مسافرت هاى كوتاه مدت كه جنبه تفريحى داشته باشد برويد با افراد خوش مشرب طرح دوستى ببنديد و روزانه يا به صورت هفتگى گپى دوستانه داشته باشيد ورزش كنيد و بالاخره تغييرى در زندگى خود ايجاد كنيد تا از حالت يك نواختى بيرون بياييد و از عوارض آن كه خستگى فكرى و كاهش كارآمدى توانايى هاى ذهنى است نجات پيدا كنيد. از سوي ديگرتوجه به اين نكته ضرورى است كه حالات روحى انسان همواره يكسان نيست. گاهى اوقات انسان با نشاط و شاداب است ولى گاهى نيز غم و اندوه را تجربه مى كند، از اين حالات نگران نباشيد. البته اگر حالت غم و اندوه و خستگى مفرط و بى حوصلگى شما حدود شش ماه ادامه پيدا كرد حتما به روانشناس يا روانپزشك مراجعه كنيد. كتاب «رمز پيروزى مردان بزرگ» نوشته جعفر سبحانى را حتما مطالعه كنيد.